Roodgele brieven 2021/2022 (12)

Dag Robert,

Zit jij er al een beetje in? Dartelen er al weer wat roodgele vlinders in je buik en gaat je hart sneller kloppen als je naar de nieuwe elftalfoto kijkt?

Ik vraag je dit, omdat ik bij mijzelf merk dat het gevoel er nog helemaal niet is. En ik vraag mij af of dit aan mijzelf ligt of dat er meer supporters zijn die dit herkennen. Het is toch al bijna augustus en we bereiden ons voor op een eredivisie seizoen, dus ergens klopt er iets niet.

Het lijkt er op dat mijn gevoel en de passie een beetje is afgevlakt doordat we er vanwege de corona-ellende verder vanaf staan. Ik heb het ook bij andere sportevenementen waar ik normaal gesproken erg naar uit kijk en vol enthousiasme volg. Het EK is grotendeels aan mij voorbij gegaan en wat ik keek beleefde ik alsof ik naar een hockeyinterland keek. Je kijkt omdat het sport is en er iets oranjes door je scherm loopt, maar echt boeien deed het niet. Ik had stille hoop dat de Olympische Spelen precies dat was wat ik nodig had om weer juichend voor de TV te staan, maar ik schoof alleen maar heel even naar het puntje van mijn stoel voor een handboog-schietende man en vrouw. Je zou bijna denken dat het een nog onbekende bijwerking is van het Pfizer-vaccin. Ik hoop het maar niet want ik mis het ontzettend, het uitkijken naar een belangrijke wedstrijd, wedstrijdspanning voor aanvang en tijdens de wedstrijd helemaal opgaan in de sfeer en in alles wat er op en rondom het veld gebeurd.

De oefenpot tegen Vitesse had een mooi omslagpunt kunnen zijn geweest, als we die tenminste konden kijken in Terwolde. Er werd best aardig gespeeld, maar omdat ik de halve wedstrijd bezig was om op te zoeken welke naam bij welke rugnummer hoorde kwam ik niet echt in de stemming. Waar je normaalgesproken alle selectiespelers tegen deze tijd wel kent en weet welk gezicht bij welke naam hoort en wat de sterke en mindere sterkte punten zijn is dit nu nog een groot grijs gebied bij mij. Weet jij of Nando Verdoni sterk in de lucht is en of Turan Tuziacik een aardig voorzetje in de benen heeft en of Jord van Klaveren een links- of rechtspoot is? Ik zou ze alle drie niet herkennen als ik er op de Brink tegenaan zou lopen. En toch zijn het selectiespelers van Go Ahead Eagles. De nieuwe elftalfoto is trouwens prachtig. De lichtelijke autist in mij wordt blij van de symmetrie en de rechtlijnigheid. Echt vakwerk. Maar van meer dan de helft van de spelers kan ik de naam niet opnoemen en dat is mij al jarenlang niet overkomen.

Ik ga er vooralsnog vanuit dat het gevoel weer terugkomt zodra de beloofde eredivisiewaardige-spelers zijn aangetrokken en we weer in het stadion naar de wedstrijden mogen kijken. Komend weekend is het eindelijk zover. Ik ben er de tweede oefenwedstrijd bij, omdat ik niet eerder een QR-code heb van mijn vaccinatiebewijs.

Die laatste zin tikte ik in alsof het de normaalste zaak van de wereld is, maar het geeft vooral aan hoeveel er veranderd is het afgelopen 1,5 jaar. Het oude normaal komt nooit meer terug vrees ik, we zullen er aan moeten wennen. Oh wacht. Ik zie net dat er weer een topfavoriet geen medaille haalt. Gelukkig zijn er ook nog enkele zekerheden over in deze onzekere wereld.

groeten,

Niet te Kraken.